ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Κ. ΓΟΥΓΟΥΣΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΑΝΔΡΟΛΟΓΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Κ. ΓΟΥΓΟΥΣΗΣ  ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΑΝΔΡΟΛΟΓΟΣ

ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΟΠΑΠ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΟΠΛΗΣ

ΟΠΤΙΚΑ ΚΑΤΑΝΑΣ

ΟΠΤΙΚΑ ΚΑΤΑΝΑΣ

Κάντε ΚΛΙΚ στην εικόνα


Κάντε ΚΛΙΚ στην εικόνα

Αναζήτηση

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΩΡΑ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Η χαρά των παιδιών, στα Γρεβενά

Η χαρά των παιδιών, στα Γρεβενά

Κάντε ΚΛΙΚ



Κάντε ΚΛΙΚ στην εικόνα

ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ Α & Γ ΟΕ

ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ Α & Γ  ΟΕ
Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Να μην πάνε χαμένες οι θυσίες

Δεν ξέρουμε αν έχετε δει μια διαφήμιση γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας όπου γίνονται ασκήσεις κομάντο, ο λοχίας ουρλιάζει στους «σκληρούς» στρατιώτες που
αδυνατούν να κάνουν τα καψώνια και κάποιος αγανακτισμένος φωνάζει «μαμά».
Λίγους μήνες πριν ο ίδιος στρατιώτης είναι στο γυμναστήριο, σηκώνει βάρη ο μπρατσαράς και μιλώντας στο τηλέφωνο λέει «τι είμαστε φλώροι; Θα πάμε στα κομάντο».


Αυτή ακριβώς η διαφήμιση θυμίζει πολλά απ' όσα έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες και γίνονται τώρα σε σχέση με την τρόικα. Και αφορούν και την κυβέρνηση αλλά κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση.

Να τα πάρουμε με τη σειρά: Αυτή η κυβέρνηση έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία και οι απίστευτες θυσίες του ελληνικού λαού έπιασαν τόπο. Μέχρι τώρα όμως τα πάντα κρέμονται σε μια κλωστή. Όμως η κυβέρνηση έκανε ένα τραγικό λάθος και τώρα το πληρώνει. Η ασφυκτική πίεση που ένιωσε εξαιτίας του εκλογικού αποτελέσματος του Μαΐου την οδήγησαν σε.. λεκτικές υπερβολές και υπεραισιόδοξες προσδοκίες. Μέσα στο καλοκαίρι, και λίγο πριν το ραντεβού στο Παρίσι, μια απολύτως λάθος τακτική είχε μια γραμμή που έλεγε λίγο πολύ: «πάμε να πάρουμε την Πόλη». Δηλαδή «πάμε να κατατροπώσουμε την τρόικα και να βάλουμε τα δυο πόδια των δανειστών σε ένα παπούτσι».

Αυτοί οι λεονταρισμοί στο όνομα της εξυπηρέτησης κάποιων λαϊκίστικων φωνών δυστυχώς έφεραν έναν εγκλωβισμό στην κυβέρνηση που τον πληρώνει τώρα. Διότι δε λέμε ότι έπρεπε να κάνει πίσω σε βασικά θέματα, όμως, δεν μπορεί να μιλάς πολύ προτού εξασφαλίσεις βασικές δεσμεύσεις από την τρόικα. Και το κυριότερο: Μας κατηγορούν ότι πήραμε πίσω δεσμεύσεις που έχουμε ήδη ψηφίσει. Ε λοιπόν ας προσέχαμε τι ψηφίζαμε όχι να έρχεται η ώρα του λογαριασμού και να μην τον πληρώνουμε.

Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, τους «μπρατσαράδες» του ΣΥΡΙΖΑ, τι να πει κανείς. Το παίζουν κομάντο κατά της τρόικας αλλά με το πρώτο φύσημα του αέρα θα φωνάζουν «μαμά», αν δε διαλυθούν προηγουμένως. Άλλωστε, τα μηνύματα που έστειλαν οι αγορές πριν μερικές εβδομάδες ήταν αυτά που έκαναν τον Τσίπρα να μοιάζει με τον Ιωάννη Μελισσανίδη και να κάνει καλύτερες κωλοτούμπες από τον Ολυμπιονίκη.

Αυτά ως προς τις λεκτικές υπερβολές και τα λάθη που έκαναν τα κόμματα που βρίσκονται σήμερα στο προσκήνιο. Αυτά από τα οποία ο ελληνικός λαός περιμένει την τελική λύση, την ελπίδα, τη διέξοδο από τα «μαύρα» χρόνια των μνημονίων.

Πάμε τώρα στην ίδια την τρόικα. Φαίνεται ότι όλοι αυτοί οι άθλιοι γραφειοκράτες, τα παιδιαρέλια με τα πτυχία του Χάρβαρντ και του London School of Economics δεν έχουν καταλάβει ότι αυτά που βάζουν στο τραπέζι επηρεάζουν εκατομμύρια πολίτες. Δεν είναι πολιτικό το θέμα οι απαιτήσεις τους, ας καταρρεύσει και η κυβέρνηση, ας έρθει και ο Τσίπρας. Άλλωστε λίγο – πολύ και οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν με το ποιον θα διαπραγματευτούν, μια μονολιθική πολιτική εφαρμόζουν και δεν πρόκειται να αλλάξουν.

Όμως δε μπορεί να αξιώνουν παράλογα πράγματα. Όπως για παράδειγμα απελευθέρωση πλειστηριασμών από τον Ιανουάριο. Που πάτε βρε ηλίθιοι;

Ή ακόμη να επιμένουν να καταρρίψουν έναν νόμο που έχει ψηφιστεί όπως οι 100 δόσεις και που περιμένει πώς και πώς ο κόσμος που χρωστά 70 δισ. ευρώ.

Τι να πει κανείς για κάτι αθλιότητες όπως μειώσεις μισθών και συντάξεων;

Ή τι νοιάζει την τρόικα πώς θα αποφασίζουν τα σωματεία για το πότε θα κηρύξουν απεργία; (Εκτός αν ενδιαφέρει τους κουκουλοφόρους εργοδότες της χώρας που βάζουν λόγια).

Την ίδια στιγμή οι τροικανοί έχουν ξεχάσει ότι έπρεπε να μας ρυθμίσουν το χρέος από το 2013 ενώ τώρα λένε, και δια στόματος Ντράγκι ότι δεν χρειάζεται καμιά αναδιάρθρωση. Και είναι τέτοια η ξεφτίλα που τις τελευταίες ημέρες διαπραγματεύονται με... e-mail λες και δεν παίζεται εδώ το μέλλον των επόμενων γενεών μιας χώρας.

Είπαμε, είχαμε και έχουμε άσχετους Έλληνες πολιτικούς αλλά έχουμε και τρισάθλιους χαρτογιακάδες ενώ στη μέση βρίσκεται ο ελληνικός λαός. Που κοιτάζει απαθής, αποσβολωμένος να δει που θα κάτσει η μπίλια. Παλεύει για την επιβίωση, δίνει την ψυχή του για να σταθεί η χώρα στα πόδια της, κάνει απίστευτες θυσίες, μετρά τα ρέστα για να βγάλει τον άλλο μήνα. Και ταυτόχρονα είναι θύμα. Μέχρι πότε θα αντέξει αυτόν το ρόλο; Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να μας γλιτώσει από τα λάθη του πολιτικού συστήματος και από τους ανάλγητους δανειστές.


Αριστερός Ψάλτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου